همه چیز درباره ماری‌جوآنا یا ماده مخدرگل ...
422fa.wikipedia.org ۱۳۹۸/۰۳/۲۸ سلامت

کلیدواژه ها:#Fa.wikipedia.org، #آرژانتین، #آفریقای_جنوبی، #آلمان، #اروگوئه، #استرالیا، #اسپانیا، #اضطراب، #اعتبار، #افسردگی، #التهاب، #الکل، #ام‌اس، #انگلیسی، #ایتالیا، #ایران، #ایرانی، #این_زمان، #بارداری، #بریتانیا، #بلژیک، #به_کمک، #بی‌اشتهایی، #ترکیه، #تریاک، #تزریق، #جمهوری_چک، #حیوانات، #خوزه_موخیکا، #دارویی، #دانش_آموزان، #دانشمندان، #دانشگاه، #دانشگاه_کلمبیا، #دانمارک، #دلتا، #دولت، #روان‌گردان، #روحانی، #زیمبابوه، #سازمان_ملل، #سرطان، #سلولی، #سنا، #سوئیس، #شاهدانه، #شاه‌دانه، #شهرها، #شیلی، #غیرقانونی، #فرهنگ، #فنلاند، #قانونی، #لندن، #لهستان، #ماری‌جوانا، #مغز، #موافقت، #موفقیت، #نروژ، #نمایندگان، #نهال، #هلند، #پارلمان، #پارکینسون، #پایتخت، #پرتغال، #کالج_سلطنتی، #کانادا، #کانادایی، #کره، #کرواسی، #کلمبیا، #گیاهی، #یونان

ماری‌جوآنا (به انگلیسی: Marijuana یا Cannabis) که در فرهنگ عامه با نام‌های علف و گل نیز شناخته می‌شود ، یک داروی فعال‌کننده روان است که از برگ و گل گیاه شاه‌دانه به‌دست می‌آید و از آن برای مقاصد تفریحی یا درمانی بهره می‌برند. به جز ماری‌جوانا ، ترکیبات دیگری از گیاه شاه‌دانه نظیر حشیش و روغن حشیش نیز به‌دست می‌آید.
تتراهیدروکانابینول ترکیبِ مؤثر همهٔ فراورده‌های گیاه شاهدانه و عامل اصلیِ آثارِ سرخوشی‌آورِ آن است. تَمدد اعصاب ، سرخوشی ، درون‌نگری ، خنده زیاد و افزایش اشتها از مهم‌ترین آثارِ دلخواه ذهنی و جسمیِ ماری‌جوانا است. از عوارض جانبی موقتیِ احتمالی مصرف آن می‌توان به کاهش حافظهٔ کوتاه‌مدت ، خشکی دهان ، سرخی دیدگان ، اختلال در مهارت‌های حرکتی ، و گاهی احساس اضطراب و وحشت اشاره کرد. عوارض جانبی بلندمدت در برخی موارد شامل اعتیاد فکری ، کاهش قوای ذهنی در افرادی که مصرف را از نوجوانی آغاز کرده‌اند ، و مشکلات رفتاری در کودکانی است که مادرانشان هنگام بارداری ماری‌جوآنا مصرف می‌کرده‌اند.
ماری‌جوانا ، به‌عنوان یک مادهٔ روان‌گردان تفریحی ، داروی درمانی ، و همچنین در برخی مراسم مذهبی ، مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از این دارو بیشتر به‌صورت تنفسِ دودِ حاصل از سوختن (تدخینی) و گاهی به‌صورت خوراکی است. در حالت تدخینی ، گیاه خُرد شده را در کاغذ مخصوص پیچیده و به صورت سیگار شاه‌دانه آن را می‌کشند.
از اوایل قرن بیستم در اغلب کشورهای دنیا ، محدودیت‌هایی قانونی در مورد استفاده و فروش ماری‌جوانا و دیگر محصولاتِ گیاه شاهدانه وضع شد ، به گونه‌ای که داشتن ، مصرف و فروش آن در بیشتر کشورهای جهان غیرقانونی شد ، اما اخیراً ممنوعیت‌های قانونی ماری‌جوانا در کشورهای اروگوئه ، کانادا ، هلند و ۱۰ ایالت آمریکا آزاد شده‌است. علاوه بر این ، در تعدادی از کشورهای دیگر مانند بریتانیا ، اسپانیا ، آلمان ، ایتالیا و استرالیا و همچنین در ۳۲ ایالت از کشور آمریکا به‌عنوان یک درمانِ گیاهی با تجویز پزشکان مورد استفاده قرار می‌گیرد که به‌عنوان ماری‌جوانای طبی از آن یاد می‌شود.
اولین نشانه‌ها از مصرف ماری‌جوانا به هزارهٔ سوم پیش از میلاد یا ۵ هزار سال پیش از این مربوط می‌شود.
همه‌گیری
در غرب محصولات گیاه شاهدانه پرمصرف‌ترین مادهٔ غیرقانونی است. همچنین ، بر اساس گزارش سازمان ملل ، ماری‌جوانا پرمصرف‌ترین مادهٔ غیرقانونیِ جهان است. در زمان حاضر ، ماری‌جوانا بیشتر به دلایل تفریحی و اهداف درمانی و گاهی مذهبی و روحانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
سازمان ملل برآورد کرده‌است که در سال ۲۰۰۴ حدود ۴٪ از جمعیت بزرگسال جهان (معادل ۱۶۲ میلیون نفر) در سال ، ماری‌جوانا مصرف می‌کنند؛ و حدود ۰٫۶ درصد جمعیت جهان (حدود ۲۲٫۵ میلیون نفر) به‌طور روزانه ماری‌جوانا مصرف می‌کنند. تخمین زده می‌شود تنها در کشور آمریکا بیش از ۱۰۰ میلیون نفر در زندگی‌شان ماری‌جوانا را تجربه کرده‌اند و ۲۵ میلیون نفر طی سال گذشته چنین تجربه‌ای داشته‌اند.
بررسی و اثرشناسی
ماریجوانا دارای تقریباً ۵۰۰ مادهٔ شیمیایی است که عمدهٔ اثرات حاصل از مصرف ماریجوانا و به‌طور کلی همه محصولات گیاه شاهدانه به ۶۴ نوع کانابینوئید موجود در این گیاه بازمی‌گردد. در این میان کانابینوئیدهای تی.اچ. سی (تتراهیدروکانابینول) و سی.بی. دی (کانابینول) مهم‌ترین نقش را در ایجاد اثرات آن ایفا می‌کنند. تی‌اچ‌سی عامل اصلی اثرات سرخوشی‌آور و روانگردان ماریجوانا و سی‌بی‌دی باعث اثرات آرام‌بخشی آن است. درحالی‌که اکثر داروهای روان‌گردان در یکی از دسته‌های محرک ، کندساز ، یا توهم‌زا قرار می‌گیرند ، ماری‌جوانا در بین این دسته‌ها واقع اثراتِ میانی از خود نشان می‌دهد. یک مطالعهٔ علمی که در سال ۲۰۰۰ در « نشریهٔ علوم جنایی » منتشر شد ، حاکی از این بود که مقدار تی‌اچ‌سی این ماده در کشور آمریکا از حدود ۳٫۳٪ در سال ۱۹۸۳ و ۱۹۸۴ به ۴٫۴۷٪ در سال ۱۹۹۷ افزایش یافته‌است. این مطالعه همچنین این‌طور نتیجه گرفته‌است که در رابطه با قدرت سایر کانابینوییدهای اصلی در ماری‌جوانا ، تغییری طی سال‌های اخیر مشاهده نشده‌است. طی تحقیقات بیشتری که در دانشگاه میسیسیپی تحت پروژهٔ بررسی قدرت ماری‌جوانا صورت گرفت ، معلوم شد که میزان متوسط تی.اچ. سی در نمونه‌های ماری‌جوانا بین سال‌های ۱۹۷۵ و ۲۰۰۷ از ۴٪ در سال ۱۹۸۳ به ۹٫۶٪ در سال ۲۰۰۷ افزایش یافته‌است.

ماری‌جوانا می‌تواند حاوی بین ۳٪ تا ۲۲٪ تی.اچ. سی باشد.
کمترین مقداری از تی.اچ. سی که دارای اثرات روان‌گردان باشد حدود ۱۰ میکروگرم در کیلوگرم وزن بدن است. مدت‌زمان دوام اثر ماری‌جوانا تا حد زیادی به قدرت ماری‌جوانای مصرفی و نیز مقدار مصرف بستگی دارد اما اوج آن از ۲۰ دقیقه تا گاهی ۱ ساعت و اثرات آن نوعاً برای دو تا سه ساعت باقی می‌مانند.
در یک آزمایش ، به افراد ماری‌جوانا داده شده‌بود و اثرات آن بر همان افراد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که اگرچه اثرات سریع و قوی ماری‌جوانا بر ویژگی‌های جسمی و روانیِ افراد واضح است ، اما از این آثار در روز بعد از مصرف نشانه‌ای باقی نمی‌مانَد. این نشان می‌دهد که کشیدن یک سیگار ماری‌جوانا دارای اثرات ادامه‌دارِ بسیار اندکی است.
اکثر کانابینوییدها محلول در چربی هستند و به‌راحتی در چربی ذخیره می‌شوند. ازاین‌رو دارای نیمه‌عمر نسبتاً طولانی در مقایسه با سایر مواد مخدر هستند. طبق گزارش آزمایشگاه‌های « رِدوود » ، مولکول تی.اچ. سی و مؤلفه‌های مرتبط با آن ، معمولاً در تست‌های مواد مخدر از روز سوم تا دهم قابل شناسایی هستند؛ نتیجهٔ آزمایش مصرف‌کنندگان حرفه‌ایِ ماری‌جوانا می‌تواند تا سه ماه پس از مصرف ماری‌جوانا همچنان مثبت باشد. مدت این زمان تا حد زیادی بسته به سوخت‌وساز (متابولیسم) ، مقدار مصرف ، و تعداد دفعات مصرف ، متغیر است.
مکانیسم اثر
مکانیسم اثر ماریجوانا به عملکرد تتراهیدروکانابینول و تأثیرات آن بر گیرنده‌های مختلف عصبی مربوط است ، تتراهیدروکانابینول به صورت آگونیست گیرنده کانابینویید شماره یک و دو (CB1 و CB2) عمل می‌کند که عامل اصلی تأثیرات روانی مارجواناست ، تتراهیدروکانابینول بر گیرنده‌های مخدری (دلتا و مو اپیوئیدی) نیز برهم‌کنش دارد.
شیوهٔ مصرف
ماری‌جوانا معمولاً به‌شکلِ سیگار در کاغذ مخصوصی به نام پیپر پیچیده شده و کشیده می‌شود. سیگار ماری‌جوانا از گُل گیاه شاه‌دانه و گاهی مخلوط با برگ آن تهیه می‌شود. تأثیراتِ این ماده تا حدودِ ۲ ساعت باقی می‌مانَد. با این وجود ، عنصرِ اصلیِ آن (تی.اچ. سی) تا چندین روز در بدن باقی خواهد ماند. از جوز ، پیپ ، چپق ، بانگ ، و سیگار برگ برای مصرف ماری‌جوانا استفاده می‌شود.

وقتی که ماری‌جوانا به‌صورت خوراکی مصرف می‌شود ، کیفیت اثرگذاری آن متفاوت است و اثرات روان‌گردانی آن معمولاً قوی‌تر از حد انتظار ظاهر می‌شوند. همچنین ، زمان بیشتری طول می‌کشد تا اثرات روان‌گردانی آن ظاهر شود ، زمان بیشتر نیز باقی می‌مانَد و نوعاً بین ۴ تا ۱۰ ساعت پس از مصرف دوام می‌آورَد.
روش‌های خوراکیِ ماری‌جوانا نیاز به درون کشیدن مواد سوختنی سمّیِ ایجادشده در روش سیگاری ندارد و ازاین‌رو بسیاری از آسیب‌های تنفسی و قلبی-عروقی همراه با کشیدن ماری‌جوانا در این روش وجود ندارد. در پژوهشی که در سال ۲۰۱۱ در استرالیا انجام شد نشان داد که مصرف ماری‌جوانا کمتر به‌تنهایی و بدون حضور مواد دیگر صورت می‌گیرد. ۹۵٪ مصرف‌کنندگان ماری‌جوانا از الکل نیز استفاده می‌کنند ، ۲۶٪ از آمفتامین و ۱۹٪ از اکستازی. تنها ۲٫۷٪ از این افراد اعلام کردند که همراه با ماری‌جوانا از هیچ مادهٔ دیگری استفاده نمی‌کنند.
اثرات
اعتیاد فیزیکی به ماری‌جوآنا اثبات نشده‌است با این وجود تخمین زده شده که ۹٪ استفاده‌کنندگان از ماری‌جوانا به آن وابستگی پیدا می‌کنند. برخی پژوهش‌ها حاکی از آن است که مصرف مداوم ماری‌جوانا در مقادیر بالا با علائم ترک جسمانی و روانیِ نسبتاً خفیفی همراه است.
در کوتاه‌مدت
س از کشیدن ماری‌جوانا ، اثرات کوتاه‌مدت پس از چند ثانیه آشکار می‌شود و تا چند دقیقه کاملاً قابل احساس و رؤیت هستند. این اثرات نوعاً به‌مدت ۲ تا ۳ ساعت دوام می‌آورند.
اثرات کوتاه‌مدت روان‌گردان ماری‌جوانا خاصیتی مرحله‌ای دارد و طی سه مرحله ظاهر می‌شود:
مرحلهٔ اول: اثرات ابتدایی ، شامل حس آرامش ، و تا درجه‌ای کمتر ، سرخوشی است.
مرحلهٔ دوم: در این مرحله مواردی نظیر سهولت در تفکر فلسفی ، درون‌نگری و فراشناختی همراه با اضطراب و پارانویا گزارش شده‌است
مرحلهٔ سوم: اثرات این مرحله می‌تواند شامل افزایش ضربان قلب و گرسنگی (یا گرسنگی مفرط و کاذب) که به اصطلاح عموم کره کردن گفته می‌شود باشد ، که این امر به‌دلیل واکنش فراورده‌های تی.اچ. سی در کبد رخ می‌دهد.

جدا از تغییرات ذهنی در ادراک و به‌ویژه خلق‌وخو ، شایع‌ترین اثرات جسمی و عصب‌شناختیِ این ماده شامل افزایش ضربان قلب ، کاهش فشار خون ، اختلال در حافظهٔ کوتاه‌مدت ، اختلال حرکتی ، و اختلال در تمرکز است.
در درازمدت
اثرات درازمدت مصرف ماری‌جوانا نسبتاً ناشناخته است. با توجه به محدودیت‌های پژوهش ، همچنان بر سرِ امکان وابستگی به ماری‌جوانا ، اثر آن بر هوش و حافظه ، اثرش بر ریه ، و رابطهٔ احتمالی‌اش با اختلالات ذهنی نظیر اسکیزوفرنی و روان‌پریشی ، زوال شخصیت ، و اختلالات افسردگی بین اثرات خوب و بد آن ، در دانشمندان بحث و جدل وجود دارد. به همین شکل ، هنوز چندان معلوم نیست که علت وجود همبستگی بالا بین مصرف مکرر ماری‌جوانا و مصرف طیفی از سایر مواد در بین جوانان برای مثال در دانشگاه‌ها چیست.
سمّ‌شناسی
درجهٔ سمّیّت ماری‌جوانا بسیار پایین است. بسیار کم پیش می‌آید که با کشیدن ماری‌جوانا ، فرد اوردوز کند. تاکنون هیچ گزارشی از مرگ بزرگسالان و نوجوانانی که تنها بر اثر اوردوز ماریجوانا بمیرند در دست نیست ، بلکه اغلب عوارض روانی گزارش شده‌است. همچنین دوزهای افراطیِ مصرف ماری‌جوانا به خودی خود خطرناک نیست ، بلکه علائم به وجود آمده در فرد مصرف‌کننده می‌تواند خطرناک باشد؛ به عنوان مثال فردی که دوز بالایی را مصرف کرده ممکن است در اثر بی‌اطلاعی از محیط ، از ارتفاع سقوط کند. مرگ‌ومیر ثبت‌شده بر اثر زیاده‌روی در ماری‌جوانا در حیوانات نیز به‌شدت نادر است. عموماً تنها پس از تزریق درون‌وریدی روغن حشیش امکان مرگ وجود دارد.
عوارض جانبی
به گفته کالج سلطنتی روانپزشکان بریتانیا مصرف ماری‌جوانا در برخی موارد ممکن است اضطراب و پارانویا در افراد را افزایش دهد و منجر به سردرگمی و حتی توهم شود. مارتا دی فارتی از کینگز کالج لندن می‌گوید « شواهد قانع‌کننده‌ای » وجود دارد که مصرف منظم ماری‌جوانا خطر ابتلا به بیماری‌های روانی مثل اسکیزوفرنی را به خصوص در نوجوانان افزایش می‌دهد. مایکل بلومفیلد از دانشگاه کالج لندن هم می‌گوید تصور می‌شود نوجوانان به ویژه بیشتر آسیب‌پذیر هستند به دلیل این که مغز آن‌ها هنوز در حال رشد است. دکتر دی فارتی می‌گوید تحقیقات همچنین خطر بالایی از ابتلا به روان‌پریشی را به نوعی از ماری‌جوانا مرتبط دانسته‌اند که میزان بیشتری از ماده روانگردان تتراهیدروکانابینول (THC) دارد. نتیجه پژوهشی نشان داد که خطر ابتلا به روانپریشی در افرادی که هر روزرماری‌جوانای قوی مصرف می‌کنند ، پنج برابر بیشتر از کسانی است که ازآن استفاده نمی‌کنند. ماری‌جوانا می‌تواند اعتیادآور باشد ، به ویژه اگر مرتب مصرف شود. تخمین زده شده که حدود ۱۰ درصد از افرادی که مرتب این ماده را استفاده می‌کنند ، به آن وابسته می‌شوند. به گفته کالج سلطنتی روانپزشکان ، ترک اعتیاد به ماری‌جوانا ممکن است در برخی افراد باعث علائمی مثل ولع شدید ، کم‌خوابی ، نوسانات خلقی ، زودرنجی و بی‌قراری شود. در حالی که ممکن است برخی از این اعتیادها روانشناختی باشد ، به گفته دکتر بلومفیلد ، ماده "THC" در ماری‌جوانا می‌تواند برای برخی افراد اعتیاد جسمی هم ایجاد کند. دکتر مورگن می‌گوید مصرف ماری‌جوانا در کوتاه مدت به حافظه و توانایی شناختی افراد آسیب می‌زند. به نظر می‌رسد برخی اثرات ضعیف و قابل برگشت آن تا بیست روز باقی بماند. پروفسور مورگن می‌گوید دربارهٔ این که مصرف ماری‌جوانا باعث می‌شود فرد به مواد مخدر قوی‌تری روی بیاورد ، شواهد قوی وجود ندارد اما مصرف ماری‌جوانا ممکن است باعث شود که فرد به سیگار روی بیاورد و به گفته اداره خدمات ملی بهداشت بریتانیا ، افرادی که به صورت منظم چه خالص چه با توتون ، ماری‌جوانا می‌کشند ، به احتمال زیاد ممکن است به بیماری برونشیت (التهاب پوشش ریه‌ها) مبتلا شوند.
مقایسه با سیگار

بر اساس گزارش نشریهٔ پزشکیِ بریتانیاییِ « لانست » ، ماری‌جوانا در مقایسه با نیکوتین و الکل ، وابستگی کمتری ایجاد می‌کند.
یک پژوهش در سال ۲۰۰۶ به مقایسهٔ اثرات کشیدن سیگارِ تنباکو و ماری‌جوانا بر ریه‌ها پرداخت. نتیجهٔ این پژوهش نشان داد که « حتی در کسانی که به مقدار فراوان ماری‌جوانا می‌کشند ، خطر ابتلا به سرطان ریه افزایش نمی‌یابد. » درحالی‌که همین پژوهش نشان می‌داد که خطر ابتلاء به سرطان ریه در کسانی که روزانه ۲ بسته یا بیشتر سیگار تنباکو می‌کشند ، ۲۰ برابر بیشتر از سایرین است. معلوم شده‌است که سیگارِ ماری‌جوانا نیز مانند تمامی مواد تدخینی حاوی مواد سرطان‌زا است و از این‌رو خطر ابتلاء به سرطان ریه را در فرد افزایش می‌دهد. با این وجود ، تی.اچ. سی برخلاف نیکوتین ، مرگ سلول‌های پیر را تقویت می‌کند و این احتمال را که آن‌ها به سلول‌های سرطانی تغییرشکل بدهند کاهش می‌دهد. همچنین در پژوهش دیگری نشان داده شده‌است که کانابینوییدها دارای ویژگی‌های ضدتومور هستند.
البته سرطان‌زا بودن تمام اجزای کانابیس نسبت به تنباکو جای بحث دارد و برخی مطالعات نشان داده‌است که این خطر در حشیش بیشتر است.
ترک مصرف
تنها اقلیتی از مصرف‌کنندگانِ ماری‌جوانا به‌واسطهٔ وابستگی به این ماده به‌دنبال درمان و کمک‌های پزشکی می‌روند. همچنین ، شواهد و مدارک نشان می‌دهد نیاز به کمک برای توقف مصرف ماری‌جوانا و نیز تقاضا برای درمان وابستگی به شاه‌دانه در سطح بین‌المللی در حال افزایش است.
در درمان اعتیاد به ماری‌جوانا ، دکتر دیوید مک‌داول از دانشگاه کلمبیا ، دریافت که برای موفقیت در درمان باید بین سه گروه از کاربران ، یعنی « کاربران گه‌گاهی » ، « کاربران هرروزه » و نیز « کاربران مزمن » که چندین بار در روز از این ماده استفاده می‌کنند تمایز قائل شد.
اثرات دارویی
گزارش شده ماری‌جوانا می‌تواند موجب تحریک اشتها و کاهش علائم درد مزمن ، بیماری ام‌اس ، اضطراب ، تهوع و استفراغ به‌ویژه در جریان شیمی‌درمانی شود و شواهد متوسطی نیز وجود دارد که مصرف دارویی ماری‌جوانا می‌تواند به اختلال خواب ، بی‌اشتهایی ، فیبرومیالژیا ، اسکیزوفرنی ، اختلال استرسی پس از آسیب روانی و پارکینسون کمک کند. سازمان غذا و داروی آمریکا یک داروی مایع مبتنی بر کانابینوئید CBD موجود در ماریجوانا به نام Epideolex برای درمان دو نوع صرع جدی در کودکی ، به نام‌های سندرم دراوه و سندرم لنوکس-گستو را تأیید کرده‌است. همچنین مطالعات حیوانی اخیر نشان داده‌است که عصارهٔ ماری جوانا ممکن است به کشتن سلول‌های خاصی از سرطان کمک کند. شواهد یک مطالعهٔ کشت سلولی از جوندگان نشان می‌دهد ، عصاره‌های پاک شده از گیاه ماری جوانا می‌تواند روند رشد سلول‌های سرطانی را در یکی از جدی‌ترین انواع تومورهای مغزی آهسته کند.
وضعیت قانونی
نوشتار‌های اصلی: قانونی‌بودن ماری‌جوانا و ماری‌جوآنا در کانادا
اروگوئه در سال ۲۰۱۳ نخستین کشوری بود که لایحهٔ تولید و تجارت آزاد ماری‌جوانا را تصویب کرد. این ابتکار به‌وسیلهٔ خوزه موخیکا ، رئیس‌جمهور اروگوئه ارائه شد و به تصویب سنا این کشور رسید. او ضمن دفاع از ایدهٔ خود می‌گوید:

اگرچه در هلند فروش ماری‌جوانا در کافی شاپ‌ها پیش از این لایحه آزاد بود ، اما اروگوئه برای نخستین بار ، تمامی فعالیت‌های مرتبط ، از کاشت تا خریدوفروش را قانونی کرده‌است. شهروندان اروگوئه مجازند سالانه شش نهال گیاه ماری‌جوانا را در خانه‌هایشان پرورش دهند. در هلند هم ، در برخی شهرها ، کافی شاپ‌ها مجاز به ارائهٔ ماری‌جوانا به مشتریان خود هستند. با وجود مخالفت‌ها ، دولت هلند در سال ۲۰۱۲ میلادی قوانینی برای محدود کردن فروش مواد مخدر به گردشگران تصویب کرده تا بدین وسیله تعداد آن دسته از گردشگرانی که تنها برای استعمال آزادانهٔ مواد مخدر به این کشور سفر می‌کنند ، کاهش یابد.
در کشور آمریکا نیز در سال ۲۰۱۳ رأی‌دهندگان در ایالت‌های کلورادو و واشینگتن با شرکت در دو همه‌پرسی در ماه نوامبر به آزادسازی مصرف ماری‌جوانا رأی دادند. تا جولای ۲۰۱۸ ، ۱۰ ایالت در آمریکا از جمله واشینگتن پایتخت این کشور به‌طور کلی مصرف این ماده برای افراد بالای ۲۱ سال آزاد است و در ۳۰ ایالت دیگر نیز استفاده از آن برای مصارف پزشکی قانونی شده‌است.
۲۱ ژوئن ۲۰۱۸ در پارلمان کشور کانادا لایحهٔ آزادسازی مصرف ماریجوانا با موافقت اکثریت نمایندگان و سناتورها همراه شد. براساس قوانین این لایحه شهروندان بزرگسال کانادایی می‌توانند تا ۳۰ گرم ماری‌جوانا را در مکان عمومی حمل و با دیگران تقسیم کنند. هم‌چنین اجازه کاشت ۴ بوته شاهدانه و تهیه مواد خوراکی از آن نیز شامل این قانون خواهد بود.
همچنین مصرف پزشکی ماریجوانا در کشورهای آرژانتین ، استرالیا ، هلند ، بلژیک ، شیلی ، کلمبیا ، مکزیک ، پرتغال ، بریتانیا ، یونان ، اسپانیا ، آلمان ، ایتالیا ، کرواسی ، لهستان ، دانمارک ، نروژ ، سوئیس ، فنلاند ، جمهوری چک ، پرو ، ترکیه ، اسرائیل ، آفریقای جنوبی و زیمبابوه مجاز است.
ماری‌جوانا به‌مثابه دروازهٔ ورود

فرضیهٔ « ماری‌جوانا به‌مثابهٔ دروازهٔ ورود » مدعی است که مصرف ماری‌جوانا احتمال این را که افراد ، متعاقبِ مصرفِ آن ، به مصرف مواد مخدرِ خطرناک‌تر روی آورند افزایش می‌دهد و ازاین‌رو ماری‌جوانا همچون یک دروازهٔ ورود برای گرایش به مواد خطرناک‌تر است. این فرضیه یکی از ستون‌های اصلیِ سیاست‌گذاری‌های مخالف با مصرف ماری‌جوانا در کشور آمریکا بوده‌است. با این وجود ، اعتبار و صحت این فرضیه به‌شدت محل بحث است.
مصرف در ایران
در ایران ، جوانان ایرانی ماری جوانا را به‌عنوان مخدری به نام گل مصرف می‌کنند. مصرف ماری جوانا در بین دانش آموزان دبیرستانی بسیار فراگیر است ، بطوریکه از سوی مسئولین هشدارهایی در مورد این گیاه داده شده‌است و آن را نوظهور می‌دانند. این درحالیست که ماری جوانا و مشتقات آن با ۱۱٫۹ درصد مصرف ، پس از تریاک دومین مادهٔ مصرفی در میان مصرف‌کنندگان مستمر مواد مخدر در کشور اعلام شده‌است.
--- ---
...

ادامه در منبع لینک »

موارد مشابه بر اساس تراکم کلیدواژه

---